Pierogi wołyńskie.

Wzięła mnie ostatnio ochota na pierogi. Specjalnie na taką ochotę trzymałam w zamrażarce kostkę twarogu.
Gdy szukałam jakiś czas temu przepisów z Wołynia, natknęłam się na tzw. pierogi wołyńskie, z serem i słodką kapustą. Nawet zadzwoniłam do Babci zapytać, czy kiedyś o nich słyszała, jako że się na Wołyniu urodziła. No ale nigdy nie słyszała. Za to teraz na pewno sama je zrobi :)
Nawet D. chce lepić pierogi! Pierwszy raz lepił w Bystrzycy, i tylko trochę się rozklejały... Tym razem wcale nie było dużo lepiej! Zabawne, że taki duży chłop z taką delikatnością podchodzi do lepienia pierogów.

Tym razem postanowiłam, że spróbuję je ulepićna kształt tybetańskich momo. Próbowałam i próbowałam i dużo z tego nie wyszło. Ale się nie poddam :)
A proporcje na pierogi podaję za przepisem, który znalazłam, choć ja sama robiłam bardziej na oko. No ale że ciasta musiałam trochę dorobić, to podaję wyliczone proporcje, żeby nie było ;)

Pierogi wołyńskie

(na wiele porcji, ja robiłam mniej więcej z połowy)

Farsz:

mała główka białej kapusty (ok. 1,2 kg)

300 g tłustego białego sera

4 cebule

łyżka masła lub oliwy

sól, pieprz

Ciasto:

500 g mąki pszennej

1 jajko

1 szklanka ciepłej wody

sól

Najpierw przygotowałam farsz. Kapustę poszatkowałam drobno, zalałam wodą i ugotowałam do miękkości. Cebulę posiekałam i usmażyłam na oliwie do lekkiego zbrązowienia, a następnie dodałam do niej odcedzoną i jeszcze drobniej posiekaną kapustę. Smażyłam kilka minut, z solą i pieprzem. Następnie wymieszałam z twarogiem, i dodałam jeszcze więcej soli i pieprzu. Farsz należy porządnie doprawić, bo w czasie gotowania straci trochę smaku. Ciasto na pierogi każdy ma swoje, ja robię tak samo jak w domu, bez jajka za to z odrobiną oleju i gorącą wodą, na oko. Chodzi o to, by ciasto było miękkie i elastyczne. Można je zostawić pod przykryciem na 15-20 minut, żeby doszło. Potem wykrawanie, lepienie i gotowanie. Pierogi wrzucam na osoloną wrzącą wodę z łyżką oleju, po wypłynięciu czekam kilka minut i wyławiam jednego, jeżeli jest miękki - wyławiam resztę. Podaję z zarumienioną cebulką, a następnego dnia odsmażane z keczupem. Jak dla mnie lepsze od ruskich!